De stilte

(Sokout)
Een tienjarige jongen Khorshid leeft alleen met zijn moeder in een dorpje in Tadzjikistan. Elke dag wordt hij door het meisje Nadereh naar een instrumentenmaker gebracht, waar hij als stemmer werkt. Nadereh is zijn ogen, want Khorshid is blind. De klanken uit de wereld om hem heen zijn zowel zijn bakens als gevaarlijke verlokkingen. Khorshid hoort zo intensief dat hij tijdens de reis naar zijn werk iets in zijn oren moet stoppen om niet afgeleid te worden en te verdwalen.
Het lijkt wel alsof iedereen in zijn woonplaats met muziek bezig is. Er wordt van klein tot groot op ketels getrommeld en op snaarinstrumenten getokkeld, met als gevolg dat Khorshid elke dag te laat op zijn werk komt en ontslagen dreigt te worden. Dat laatste zou betekenen dat hij en zijn moeder op straat komen te staan, want hun huisbaas is een cultuurbarbaar die alleen aan zijn geld denkt.
De Stilte is een zinnenprikkelnde film, waarin niet het verhaal maar de kleuren en het geluid de boventoon voeren. Dit is wat egenzinnigheid wordt genoemd: een vermogen om zonder knievallen of luide knallen een verhaal te vangen in tinten, vergezichten en kleine taferelen. De Stilte is het beste van het gehoorde leven. De Stilte wordt voorafgegaan door Een School Weggeblazen Door De Wind, een korte film over een nomadenschooltje dat door een onderwijsinspecteur wordt bezocht.