Tevens het eerste deel van de drieluik waaruit Qui Vive (2001) en Happy End (2009) bestaan. Leedvermaak speelde zich af in de jaren zeventig toen de oorlog nog relatief vers in het geheugen lag. Happy End, twintig jaar later, laat een nieuwe generatie zien die de emotionele relikwieën van eerdere generaties doorgegeven krijgt. De verhoudingen tussen de personages zijn zo complex dat het eigenlijk een must is om de eerste twee films voorafgaand aan Happy End te bekijken.
Ada en Simon, joodse overlevenden van Auschwitz, geven een groot feest naar aanleiding van het huwelijk van hun enig kind Lea met een succesvolle dokter Nico. Het feest wordt overschaduwd door wrokgevoelens, herinneringen aan de holocaust, jaloezie en frustraties. Naarmate het feest vordert, blijkt de vrolijkheid steeds meer schijn. En bij het ochtendgloren, als het feest is afgelopen, verlaten zelfs Lea en Nico apart het huis en blijven Ada en Simon ieder eenzaam achter.
