Antonia

Antonia blikt vanaf haar sterfbed terug op haar leven. Haar gedachten gaan terug naar de tijd dat ze, na een lange afwezigheid, terugkeert naar haar geboortedorp om haar moeder te begraven. Samen met haar dochter Daniëlle werkt Antonia op het land. Zij knappen het oude pand op waarin haar moeder Allegonda net is gestorven en trekken daarin. Antonia vindt ondertussen een goede vriend en minnaar in haar buurman Boer Bas. De roddels blijven niet uit, maar ondanks dat blijft Antonia haar ongetrouwde liefdesrelatie voor de rest van haar leven onderhouden. Als ook haar kleindochter van een meisje bevalt, lijkt de cirkel rond. Vooral als later blijkt dat dit meisje de perfecte reïncarnatie is van Antonia. Tenslotte sterft Antonia omgeven door diegenen die haar dierbaar zijn, in de wetenschap dat; als de lange kroniek op zijn einde loopt, niets is voltooid.