10 Years later... with Jools Holland
Catalogusnr.:JKD0685
Film uitgebracht:0001
Drager uitgebracht:Januari 2003
Genres:
- Pop
- Rhythm & Blues
- World fusion
- Downtempo/Lounge
- Soul
Totale speelduur:176 min.
Jouw waardering:
- *
- *
- *
- *
- *
Gemiddeld:nog geen waarderingen
Product:1 dvd-video
Bestel-info:
- Warner Music 0927-492542
DVD regio:
- regio 2 (Europa, Nederland)
TV standaard:
- PAL
- Kleur
Object status:
Filmbeelden
Tracks
-
- The Verve
1Bitter sweet symphony -
- Mary J. Blige
2No more drama -
- Portishead
3Glory box -
- Ladysmith Black Mambazo
4The star and the wiseman -
- Björk
5The hunter -
- David Gray
6Babylon -
- Pulp
7I spy -
- Norma Waterson
8There ain't no sweet man -
- Paul Weller
9Woodcutter's son -
- The Hives
10Hate to say I told you so -
- Jools Holland
11Bloodsucker blues -
- Massive Attack
12Karmacoma -
- Blur
13Parklife -
- Ibrahim Ferrer
- Cachaíto
14Wahira -
- Oasis
15Whatever -
- Nick Cave
- The Bad Seeds
16God is in the house -
- PJ Harvey
17Down by the water -
- Robbie Williams
18Angels -
- Mariza
19Ó gente da minha terra -
- Coldplay
20Yellow -
- Baaba Maal
21Jamma jengii -
- Orbital
22Satan -
- D'Angelo
23Brown sugar -
- Diana Krall
24Peel me a grape -
- Morrissey
25Suedehead -
- Moby
26Porcelain -
- The Blind Boys of Alabama
27Run on -
- Primal Scream
28Swastika eyes -
- R.E.M.
29Country feedback -
- Radiohead
30Paranoid android
Gerelateerde artikelen
-
Muzikale wereldreis (11): Krautrock
De meeste muziekstijlen die we in ‘Muzikale wereldreis’ behandelen zijn geworteld in traditie. Maar hoe zou muziek klinken… meer
-
Curiosa pop: Björk voor Debut
In 2023 is het dertig jaar geleden dat Björks officiële debuut Debut (1993) uitkomt. Het album geldt als een innovatieve zet… meer
-
Curiosa pop: Piratenmuziek
Wat is piratenmuziek? Lange tijd was dat de muziek die door illegale radiozenders werd uitgezonden. Nederlandstalige meezingers… meer
-
Van Eigen Bodem: Populair over de grens
The Common Linnets bestormden in 2014 de Europese hitlijsten met Calm After The Storm. Ilse DeLange en Waylonzijn natuurlijk… meer
Genres Rhythm & Blues
Pop als zelfstandig genre binnen de popmuziek is eigenlijk een kunstmatige categorie. Het omvat alles wat buiten de andere popsoorten valt, maar bezit daarmee toch min of meer eigen kenmerken. In pop ligt de nadruk op het liedje. Compositie, melodie en productie zijn belangrijker dan stijl en inhoud. Pop ligt goed in het gehoor en spreekt idealiter een massapubliek aan. Onder haar beoefenaars treffen we dan ook veel hitmakers aan, uiteenlopend van The Beatles tot Michael Jackson, en van Simon & Garfunkel tot de Spice Girls.
De term rhythm & blues werd in 1948 bedacht door platenbaas Jerry Wexler als vervanging van de dubieuze term ‘race music’. Dat was een overkoepelende term voor alle muziek van Afro-Amerikaanse origine. Vanaf de jaren veertig werd rhythm & blues een stijlaanduiding voor muziek die elementen uit jazz, blues, boogie-woogie en gospel samensmolt. Daarmee is het de voorloper van latere genres als soul en rock-‘n-roll. Rhythm & blues deelt de doorleefde voordracht met soulmuziek, terwijl het opzwepende ritme en de realistische teksten een voorbode zijn van de rock’-n’roll. In Engeland is het in de jaren zestig de benaming voor groepen als The Rolling Stones, The Animals en Cream. Het geluid van deze Britse groepen was meer gitaar georiënteerd en daardoor harder dan die van hun zwarte voorgangers. Vanaf de jaren zeventig werd het gangbaar om die afsplitsing ‘rock’ te noemen. meer
World fusion is de mengvorm van jazz en wereldmuziek en/of volksmelodieën. Te denken valt aan de combinatie van jazz met Afrikaans (bijv. Manu Dibango), jazz met Indiase muziek (bijv. Shakti en Trilok Gurtu) en jazz met muziek uit het Midden-Oosten (bijv. Rabih Abou-Khalil). Onder world fusion valt ook de folk jazz, waarin volksmelodieën het uitgangspunt vormen voor improvisaties, bijvoorbeeld in het werk van Jan Garbarek. Apart onderscheiden stijlen binnen de world fusion zijn latin jazz en bossa nova/brazilian jazz.
Onder downtempo wordt een mix van ambient, triphop en techno verstaan, ofwel: sfeervolle en soms ronduit wollige dance die niet direct volle dansvloeren trekt, maar eerder thuis wordt gedraaid. Ondanks de geringe dansbaarheid wordt het toch gezien als vorm van dance, omdat het gebruik maakt van dezelfde productietechnieken. Zeker in de jaren negentig was deze muziek erg populair met Air, Portishead en Massive Attack als belangrijke boegbeelden. Er werden zelfs bars en cafés geopend waar de bezoeker kon ‘loungen’, ontspannen op rustige klanken. Toen men voldoende uitgerust was vervloog deze hype weer maar in de underground is deze muziek, nu vaak onder de noemer chill out, nog zeer populair.
Soul ontstaat in de jaren zestig als mengsel van rhythm & blues en gospel. De meeste soulzangers uit de jaren zestig leren zingen in kerkkoren en de overeenkomsten tussen soul- en gospelzangers zijn opvallend. Labels als Motown (uit Detroit) en Stax (uit Memphis) zijn in de jaren zestig erg succesvol. De eerste met het bombastische geluid van vocale groepen als The Supremes en The Four Tops. De producties van zuidelijke labels als Stax (Otis Redding) en Atlantic (James Brown, Aretha Franklin) klinken bluesier en meer funky. Bij soul fungeert de zanger of zangeres als blikvanger en moeten de begeleiders vaak genoegen nemen met een plaatsje buiten de spotlichten. In de jaren zeventig overleeft soul vooral in Engeland waar nachtenlange ‘northern soul’-feesten vele bezoekers trekken. De ‘blue eyed soul’ van Britse artiesten als Simply Red en Sade is in de jaren tachtig enorm populair en de voorbode van de revival van het authentieke soulgeluid die zich rond 2005 aandient met artiesten als Amy Winehouse en Duffy. Soul was ook van grote invloed op funk, disco, r&b en vooral neo soul (een mix van soul, r&b en hiphop).
Artiest Mary J. Blige
Mary J. Blige, woonachtig in New York, was één van de eerste vrouwelijke artiesten die met succes klassieke soul en moderne hiphop wist te integreren. Dat resulteerde in een reeks hitsingles en -albums in de jaren negentig en de eerste jaren van het nieuwe millennium. Haar enorme invloed is vooral waar te nemen in de muziek van Monica, Brandy, Kelly Price en Faith Evans. Mary’s zevende studioalbum The Breakthrough behaalde de eerste plaats van de Amerikaanse albumlijsten en verkocht meer dan een miljoen exemplaren in de eerste week na de release. Haar impact werd nog eens bevestigd toen Blige werd genomineerd voor acht Grammy's in 2006, waarvan ze er drie won. meer
(bron: wikipedia)
Portishead is een Britse triphopband uit Bristol, vernoemd naar het gelijknamige stadje dat in de buurt van Bristol ligt. De band is opgericht in 1991 door Geoff Barrow en Beth Gibbons en bestaat verder uit Adrian Utley en Dave McDonald. Portishead maakt een stijl van triphop met invloeden uit folk en jazz en de sfeer van oude spionagefilms. Ook introduceerde Portishead het groepsmodel van een triphopgroep met een zangeres als middelpunt, vergelijkbaar met groepen als Moloko, Morcheeba, Hooverphonic en London... meer
Al in 1964 zette Joseph Shambalala het koor Ladysmith Black Mambazo op. De groep legde zich toe op het vertolken van de isiscathamaiya, een vocale traditie van de Zuid-Afrikaanse Zulu. De groep groeit al snel uit tot het beste koor in haar soort en vanaf het midden van de jaren zeventig treedt de groep ook in het buitenland op. De grote doorbraak komt wanneer Ladysmith Black Mambazo meezingt op het uiterst succesvolle Graceland (1986) van Paul Simon. Shaka Zulu, het album wat een jaar hierna verscheen, behoort tot de beste van de groep.
(bron: wikipedia)
Björk Guðmundsdóttir (Reykjavik, 21 november 1965) is een IJslandse zangeres en songwriter. Björk is de voormalige leadzangeres van de alternatieve-rockband The Sugarcubes en heeft sinds 1993 een solocarrière onder de naam Björk.
Björk staat bekend om haar interesse in een grote verscheidenheid aan muziekgenres, waaronder pop, jazz, alternatieve rock, elektronische en klassieke muziek. Haar muzieklabel One Little Indian deelde in 2003 mee dat Björk wereldwijd meer dan 15 miljoen albums heeft verkocht. Björk heeft in het verleden ook enkele keren... meer
David Gray is een Engelse singer/songwriter met een trouwe aanhang in Nederland. Alleen in Ierland lijkt de zanger nog populairder. Zijn album White Ladder (1998) is er het best verkopende album ooit en werd maar liefst 29 (!) maal met platina bekroond. Aanvankelijk begon Gray als folkie singer/songwriter die zichzelf begeleidde op piano en akoestische gitaar. Zijn meer orkestrale aanpak leidde tot een doorbraak naar een groter publiek. Grays songs doken ook opvallend vaak op in populaire speelfilms.
Britser dan Britse Britpopband die wellicht daarom in het buitenland nooit dezelfde status verwierf als in hun thuisland. Toch deed de groep het midjaren negentig ook in Nederland goed met de albums Different Class en This Is Hardcore. Spil van de band was de stijlvolle zanger Jarvis Cocker die met zijn geestige teksten een treffend beeld van zij landgenoten wist neer te zetten. De groep viel 2002 uit elkaar. Cocker ging alleen verder, maar het waren de solo-albums van gitarist Richard Hawley die mochten rekenen op de betere kritieken.
Vooral in zijn eigen Engeland is Paul Weller (1958) een volksheld, vaak liefkozend geduid met zijn bijnaam ‘The Modfather’. Weller groeit op in Londen waar hij in 1976 de populaire new wavegroep The Jam oprichtte. Nadat die groep uit elkaar valt speelt hij nog even in The Style Council, waarin hij zijn voorliefde voor soul en jazz uitleeft. Als solo-artiest boekt Weller succes met de albums Wild Wood en Stanley Road. Wanneer de bandleden van Oasis hem uitroepen tot een grote inspiratiebron, weet Weller een nieuw, jong publiek aan te boren.
Hoewel hij vooral bekend is als televisiepresentator van het BBC-programma Later With Jools Holland, is Jools Holland van huis uit een muzikant. Hij wordt in 1958 geboren in Londen en is toetsenist en medeoprichter van de wavegroep Squeeze. Nadat hij in 1981 solo gaat, werkt hij ook al als presentator. In 1987 richt hij de Jools Holland Big Band op. Dit gezelschap evolueert in The Rhythm And Blues Orchestra. Holland speelt een breed scala aan muziekstijlen en werkte samen met bekende namen als Bono, David Gilmour, George Harrison en Sting.
Massive Attack uit het Engelse Bristol kan worden gezien als één van de grondleggers van de triphop. De groep wordt in 1987 opgericht door de Andrew ‘Mushroom’ Vowles, Grant ‘Daddy G’ Marshall (die beiden deel uitmaakten van Wild Bunch) en Robert ‘3D’del Naja. In 1991 komt de grote doorbraak met de single Unfinished Sympathy (met beroemde videoclip van één shot) en het album Blue Lines. Direct blijkt ook de politieke betrokkenheid van de band, die tijdelijk de naam veranderd in Massive als protest tegen de Golfoorlog die uitbreekt in Koeweit. De opvolger Protection verschijnt in 1994, waarop bekende artiesten als Tricky en Tracey Thorn (Everything But The Girl) te horen zijn. Het derde album Mezzanine (1998) wordt eveneens een groot succes, de single Teardrop (met Cocteau Twins zangeres Elizabeth Fraser) valt op door de opmerkelijke video waarin een in de baarmoeder zingende baby te zien is. Hierna ontstaat onenigheid in de band en alleen 3D blijf uiteindelijk over, die in 2003 100th Window uitbrengt. Net als in 1991 blijkt weer het maatschappelijk engagement van 3D, die actief is in het protest tegen een Amerikaans/Engelse oorlog in Irak. (IV)
Blur begon haar leven als de zoveelste talentvolle Britpopband, maar wist alle verwachtingen te overtreffen. Hun debuutalbum toonde dat de band een fijne neus had voor pakkende gitaarliedjes. Op de volgende drie albums wist de band uiteenlopende Britse poptradities samen te smelten tot een eclectisch geheel, en deze platen waren perfecte vehikels voor hun songschrijftalent. Op latere albums zocht Blur nadrukkelijk naar een breder muzikaal palet. Zelfs na het vertrek van gitarist Graham Coxon (hij ging solo) wist het nu de door Damon Albarn geleide Blur tot aansprekende resultaten te komen, getuige het vakkundige Think Tank uit 2003. In 2009 speelt Blur met Coxon weer een paar shows.
Als er één man is die uitgroeide tot het gezicht van de Buena Vista Social Club dan was dat wel zanger Ibrahim Ferrer. Met zijn platte pet, witte snor en gulle lach was hij het prototype van de oude Cubaanse sonero. De voormalige schoenpoetser speelde in de jaren vijftig in de orkesten van Pacho Alonso en Beny Moré. In 1998 werkte Ferrer samen met Ry Cooder aan het succesvolle album Buena Vista Social Club. De son en bolero van de groep werden door een wereldwijd publiek gehoord en Ferrer toerde op oude leeftijd nog door Europa en Amerika. Hij overleed in 2005 op 78-jarige leeftijd.
In de jaren negentig groeide Oasis uit tot een fenomeen in hun thuisland Engeland. Daarmee stapte de band in de voetsporen van hun idolen The Beatles. Ook muzikaal waren de ‘Fab Four’ een belangrijke inspiratiebron, al voegde Oasis daar de stevige gitaren van The Who en de sneer van The Sex Pistols aan toe. Oasis vormde de voorhoede van de Britpop en inspireerde op haar beurt weer veel bands. Terwijl gitarist, songsmid en bandleider Noel Gallagher verschillende klassieke popsongs schreef, richtte de pers zich vooral op de tumultueuze handel en wandel van zijn jongere broer, leadzanger Liam. De constant ruziënde broers dreigden de band meerdere malen op te blazen. Ondanks al deze strubbelingen bleven de broers bij elkaar. De latere albums, geschreven in een periode van bezettingswisselingen, werden minder goed ontvangen dan de eerste twee. Desondanks werden ook van die platen miljoenen exemplaren verkocht.
Na de postpunkrazernij van zijn band The Birthday Party achter zich te hebben gelaten ontwikkelde de Australische rocker Nick Cave een meer verstild maar minstens zo duister oeuvre. Hij formeerde in 1983 The Bad Seeds (bestaande uit bijzondere muzikanten als Birthday Party lid Mick Harvey en de frontman van het Berlijnse metaalcollectief Einsturzende Neubauten Blixa Bargeld) en begon met deze groep een stemmig singer/songwritergenre te verkennen. In de loop der tijd werden zijn songs alleen maar meditatiever en meer verhalend, waardoor hij steeds meer wordt beschouwd als de Leonard Cohen van zijn generatie. Op het podium bleef hij een begenadigde en intense showman.
In de vroege jaren negentig klonk Polly Jean Harveys muziek als een opwekkende strijdkreet binnen de postpunk, waarmee ze nieuw terrein blootlegde voor vrouwelijke alternatieve rockartiesten, zonder terug te vallen op belerend feminisme. In de loop van de tijd is Harvey gegroeid, ze werd subtieler en stemmiger, en ze ontwikkelde een bredere kijk op haar kunst, waarin zowel triphop, gitaarrock en troubadourschap een plek vonden.
(bron: wikipedia)
Robert Peter (Robbie) Williams (Stoke-on-Trent, 13 februari 1974) is een Brits popzanger. Van 1990 tot en met 1995 maakte Williams deel uit van Take That. Na die periode werd hij een succesvol solozanger. In 2010 werd hij weer kortstondig lid van de boyband.
Williams heeft meer dan 55 miljoen platen wereldwijd verkocht. Hij is de best verkopende Britse soloartiest in het Verenigd Koninkrijk en de best verkopende niet-latino-artiest in Latijns-Amerika. Zes van zijn albums staan in de top 100 meest... meer
Mariza is geboren in Mozambique maar groeide op in Mouraria, een traditionele wijk in Lissabon. Op vijfjarige leeftijd zong Mariza al fado; haar vader leerde haar de teksten via tekeningen. Als tiener maakte ze vocale uitstapjes naar jazz, blues, gospel en Braziliaanse liederen om uiteindelijk weer bij de fado terug te keren. Mariza is een opvallende verschijning: ze is lang van gestalte, heeft gemillimeterd en geblondeerd kroeshaar en is gekleed in creaties van de Portugese ontwerper Joo Rôlo. Maar indruk maakt ze boven alles met haar bijzonder mooie stem. In 2000 ontving ze de prestigieuze jaarlijkse Best Voice of Fado-award. Haar debuutalbum Fado Em Mim (2002) werd internationaal lovend ontvangen en met de opvolger Fado Curvo (2003) heeft ze haar succes alleen nog maar vergroot.
In 2000 dook Coldplay plotseling op, schijnbaar uit het niets, met hun succesvolle debuutalbum Parachutes en de wereldwijde hitsingle Yellow. Doorgaans werd de band op één hoop geveegd met andere britpopbands, maar Coldplay koos, net als Travis, voor meer bedachtzame melodieuze pop. Daarin week de groep af van de masculiene stadionrock van bands als Oasis. Misschien was Coldplay daarom wel een van de weinige Engelse bands die erg succesvol waren in Amerika. Coldplay bewees dat simpele, rechtdoorzee poprock nog steeds aan kan slaan in deze ‘post-alles’ 21e eeuw.
(bron: wikipedia)
Baaba Maal (Podor, 12 november 1953) is een Senegalese zanger die meer dan 15 albums uit heeft gebracht.
Maal werd in Noord-Senegal geboren en behoort tot het volk Toucouleur, een subgroep van de Fulbe. Zijn ouders waren vissers, en zijn moeder zong daarnaast ook graag voor het plezier. Hierdoor raakte hij met a capella vertrouwd. In 1974 besloot hij in Dakar muziek te studeren. Hier ontving hij een studiebeurs voor de École nationale supérieure des beaux-arts en vertrok vervolgens voor... meer
(bron: wikipedia)
Orbital is een Brits muziekduo gevormd door de broers Paul Hartnoll en Phil Hartnoll.
Hun muziek kan worden omschreven als combinatie van techno, ambient, house en chill-out; later kwam ook de invloed van jungle om de hoek kijken. In hun thuisland scoorden ze vrijwel meteen een hit, in 1990 met hun eerste echte single Chime, het nummer kwam tot nummer 17 in de Britse Top 40. In Nederland en België was het slechts een clubhit. Het debuutalbum Orbital verscheen in... meer
(bron: wikipedia)
Michael Eugene Archer (Richmond (Virginia), 11 februari 1974) is een Amerikaans r&b- en neo-soul singer-songwriter, multi-instrumentalist en muziekproducent die bekend is onder zijn artiestennaam D'Angelo.
D'Angelo werd geboren in een gezin dat verbonden was met de Pinkstergemeente. Op 21-jarige leeftijd bracht hij het album Brown Sugar uit, dat grote invloed had op de neo-soul-beweging. Na het succes van Brown Sugar trok D'Angelo zich terug, waarop in 2000 het album Voodoo het licht zag, dat door velen als een meesterwerk wordt... meer
Met haar pianostijl, onderkoeld sensuele zang en fotogenieke uiterlijk veroverde Diana Krall eind jaren negentig stormenderhand de jazzwereld. Rond de millenniumwisseling had ze zich definitief gevestigd als een van de bestverkopende jazzartiesten. Haar album All For You (1996) was een eerbetoon aan Nat ‘King’ Cole, een van de zangers die haar hebben gevormd. Sinds die tijd bleef ze redelijk trouw aan die traditionele jazz, met uiterst succesvolle resultaten.
De wereld leerde Steven Patrick Morrissey (Manchester, 1959) kennen als de zanger van The Smiths. Met die groep verwierf hij in de jaren tachtig een cultstatus onder liefhebbers van indierock. De romantische intellectueel Morrissey was het boegbeeld van de band. Nadat de groep in 1987 uit elkaar valt, gaat Morrissey solo verder. Vooral in Engeland blijft de zanger het goed doen, ondanks de soms wisselende kwaliteit van zijn werk. Morrissey is één van de meest uitgesproken artiesten in Groot-Brittannië en zijn verbale aanvallen op het koningshuis, politici en de vleesindustrie zijn minstens zo creatief verwoord als zijn unieke poëtische songteksten.
Moby werd geboren als Richard Melville Hall. Aangezien Herman Melville, de schrijver van de roman Moby Dick (over de witte walvis) ergens heel ver weg familie van Richard is, kreeg hij al op jonge leeftijd de bijnaam Moby. Hoewel Moby bekend is geworden vanwege zijn danceproducties, heeft hij ook een verleden in de punkwereld, wat hij duidelijk maakte met zijn gitaarplaat Animal Rights (1996). Moby, overigens fanatiek veganist en christen, begon in de jaren tachtig als dj te werken in New Yorkse clubs en ging zelf dance produceren. Zijn eerste grote hit was Go, een dancebewerking van een thema uit de tv-serie Twin Peaks. Het nummer was te vinden op zijn debuutalbum Moby (1992). Hierna bracht hij nog verschillende albums uit, maar het echte succes kwam met Play (1999), waarop Moby oude opnames van blues- en gospelnummers combineerde met downtempo trancebeats en ambient. Het album werd een gigantische hit, niet in de laatste plaats doordat hij de nummers wereldwijd aan reclamemakers verkocht, waardoor zijn muziek werkelijk overal te horen was. In 2002 volgde 18, grotendeels gebaseerd op dezelfde formule als Play. Op Hotel (2005) laat Moby de succesvolle combinatie van soul- en gospelsamples met downtempo beats los en is hij zelf zingend en gitaar spelend te horen.
Schotse rockband die na een lange aanloopperiode in 1991 de juiste band op de juiste plaats bleek. Met hun album Screamadelica pionierde de groep met een geluid dat halverwege rock en dance lag. Mede door hun gedrogeerde levensstijl brak de groep nooit door in de Verenigde Staten en waren zowel hun shows als albums wisselvallig. Met de komst van bassist Gary ‘Mani’ Mournfield (ex-Stone Roses) ging de groep er op vooruit. Direct na zijn komt leverde Primal Scream met Vanishing Point (1997) een tweede topalbum af.
Deze groep uit Athens creëerde eigenhandig hét geluid van de jaren tachtig, met een mix van het typerende ritme van The Velvet Underground, het jengelende Rickenbacker-gitaarspel van The Byrds en hun eigen charismatisch vage zang. Veel bands volgden hun voorbeeld. Maar zelfs toen het R.E.M.-geluid de norm werd binnen het lucratieve “alternative rock”-genre weigerde de groep stil te blijven staan. De band bleef veranderen en zich ontwikkelen, zonder ooit hun undergroundprincipes los te laten. Op de één of andere manier werden ze in de loop der tijd supersterren, maar ook dit veranderde hun overgave aan hun muziek niet. In 1997 verliet drummer Bill Berry de groep, maar Michael Stipe, Peter Buck en Mike Mills bleven volharden, ondanks zijn afwezigheid. In september 2011 werd de band opgeheven..
Radiohead bestormde de Britpopscene in de vroege jaren negentig met hun luidruchtige, post-U2 versie van gitaarrock, met de hit Creep als eerste hoogtepunt. Vervolgens ontwikkelden zij hun schrijf- en productievaardigheden op The Bends en bereikten een iconische status met hun doorbraakalbum OK Computer. Dankzij hen werd artrock weer cool. De wispelturige groep wachtte drie jaar met een opvolger. Het werd een scherpe bocht naar links, vol ambient elektronica en aan Can refererende klankdeconstructies. Ook de daaropvolgende albums en soloprojecten gingen verder in deze richting. De verbindende factor gedurende al deze bandfases bleef de intense, wanhopige stem van Thom Yorke.