Live at Knebworth ; vol.1-3

Phil Collins' kwaliteiten als frontman werden jarenlang over het hoofd gezien. Als drummer voor progrockband Genesis stond hij aanvankelijk in de schaduw van Peter Gabriel. Toen deze in 1975 met de band stopte, stapte Collins vanachter het drumstel vandaan. In de jaren tachtig maakte hij van Genesis een hitmachine. Collins begon ook aan een succesvolle solocarrière als popzanger, die hij voortzette naast zijn werk met Genesis, totdat hij er in 1996 al zijn tijd aan ging besteden (hoewel hij in 1999 terugkeerde met Gabriel voor een reünie). Als soloartiest bracht Collins persoonlijk en introspectief materiaal uit (dat niet altijd even commercieel bleek), schreef een hit voor de soundtrack van Tarzan, jamde met Paul McCartney en Ozzy Osbourne, formeerde een bigband om zijn eigen liedjes in jazzarrangementen te spelen en drumde in de ‘huisband’ van koningin Elizabeth op het Buckingham Palace.

Al vier decennia houdt Eric Clapton de erfenis van de Britse blues levend in de mainstream rock. Vanaf zijn tijd bij de Yardbirds en John Mayall, gedurende zijn periode als gitaargod bij Cream en Blind Faith en uiteindelijk ook op zijn kalmere soloalbums, bewees Clapton een van de succesvolste rockmuzikanten te zijn. Vanwege zijn supersterrenstatus als gitarist dook Clapton op naast de grootste acts van de twintigste eeuw. Zo speelde hij de solo op While My Guitar Gently Weeps van The Beatles, speelde hij mee tijdens The Bands Last Waltz en nam hij een album op met B.B. King. ‘Slowhand’ overwon veel persoonlijke tegenslagen en kan inmiddels terugkijken op een lange en productieve loopbaan.

Het Britse Dire Straits groeide op traditionele wijze uit tot één van de meest populaire rockbands: door sterk songschrijverschap en muzikaliteit. De single Sultans Of Swing zorgde voor een doorbraak aan beide zijden van de oceaan. Het geluid van de band klonk als Bob Dylan die werd begeleid door J.J. Cale. Het was een geluid dat onvergelijkbaar was met wat er in 1979 nog meer op de radio gedraaid werd. Mark Knopflers norse stem en zijn verfijnde gitaarspel vormden de levensader van het groepsgeluid. De volgende twee albums verstevigden de reputatie en populariteit van de groep. Brothers In Arms (1985) was één van de best verkopende albums van de jaren tachtig. Nadat de band uiteen viel, besloot Knopfler – die eerder in zijn eentje al filmmuziek had gecomponeerd – als soloartiest verder te gaan met meer ingehouden songs.

Elton John kent één van de langste en meest succesvolle carrières in de popgeschiedenis. Hij begon als zanger en pianist van gevoelige liedjes, maar viel later vooral op vanwege zijn extravagante kleding en theatrale podiumact. Elton John (geboren als Reginald Dwight) is zo het schoolvoorbeeld van de overdadige jaren zeventig-artiest. Gedurende de jaren tachtig scheidde hij een tijdje van zijn vaste tekstschrijver Bernie Taupin. John moderniseerde zijn geluid, met wisselend resultaat. In de vroege jaren nul kwam John weer in beeld als een succesvol veteraan, die niet te beroerd was om af en toe een talentvol en jong singer-songwritertalent aan te prijzen.

Als Robert Plant na het uiteengaan van Led Zeppelin nooit meer een noot had gezongen, zou hij nog altijd de geschiedenis in zijn gegaan als één van de grootste rockzangers aller tijden. Zijn gezonde productiviteit in zijn post-Zeppelin solocarrière is het bewijs van een eigen artistieke visie. Toegegeven, Plants eerste platen aan het begin van de jaren tachtig lagen nog dicht bij Led Zeppelin, maar ten tijde van Shaken ’n Stirred (1985) had hij meer gemeen met Peter Gabriel dan met jaren zeventig bluesrock. In een uitstapje met The Honeydrippers verkende Plant zijn liefde voor rock & roll uit de jaren vijftig. In de 21ste eeuw verkende hij rootsmuziek uit verschillende windstreken. Op het voor een Grammy genomineerde album Dreamland (2002) blies hij nummers van The Youngbloods en Tim Buckley nieuw leven in. Vijf jaar later verrast hij met het intieme album Raising Sand, een duetplaat met bluegrass-icoon Alison Krauss.

Genesis was een van de eerste progressieve rockbands. In navolging van The Beatles zochten ze in de late jaren zestig het muzikale avontuur waarbij ze bewezen over een goed gevoel voor georkestreerde, melodramatische pop te beschikken. Al snel groeiden ze uit tot leveranciers van ambitieuze artrock met een klassiek tintje. Nadat de flamboyante, theatrale zanger Peter Gabriel de groep verliet (aanvankelijk opgevolgd door gitarist Steve Hackett), groeide de band geleidelijk naar een toegankelijker repertoire toe, met zingende drummer Phil Collins aan het roer. In de jaren tachtig werd Genesis een niet te stoppen hitmachine. Tussen de bedrijven door ontsproten uit de band de solocarrières van twee megarocksterren, Gabriel en Collins. De band gooide er in 1997 het bijltje bij neer - na het vertrek van Collins - maar hergroepeerde zich een decennium later voor een grootschalige wereldtournee.

De spacerockpioniers van Pink Floyd bereikten ongekende hoogten op zowel commercieel als esthetisch gebied. Vanaf de eerste, door Syd Barrett aangevoerde, psychedelische popplaat tot aan hun conceptalbums en groots aangepakte liveshows in de jaren zeventig. Dark Side Of The Moon, hun magnum opus uit 1973, hield veertien jaar op verbazingwekkende wijze stand in de albumhitlijsten, wat het tot een van de bestverkochte albums aller tijden maakt. Zelfs na het vertrek van opperconceptualist Roger Waters, na The Final Cut in 1983, bleef Floyd onder leiding van David Gilmour albums uitbrengen tot ver in de jaren negentig. In juli 2005 keerde Roger Waters terug bij Pink Floyd voor een extatisch ontvangen optreden van vier nummers, tijdens het Live 8-evenement in het Londense Hyde Park. De oplaaiende geruchten van een volledige reünie werden door de band snel de kop ingedrukt. Het optreden was eenmalig, al staan ze open voor een hereniging bij soortgelijke, wereldwijde evenementen.