The bridge
Catalogusnr.:JED0542
Film uitgebracht:0001
Drager uitgebracht:Maart 2008
Genres:
- Jazz
- Hard bop/Soul jazz
- Cool jazz/West coast
Totale speelduur:92 min.
Jouw waardering:
- *
- *
- *
- *
- *
Gemiddeld:nog geen waarderingen
Product:1 dvd-video
Bestel-info:
- Salt Peanuts 44619
DVD regio:
- regio 0 (oa. Nederland)
TV standaard:
- NTSC
- Kleur
- Zwart/wit
Object status:
Filmbeelden

Tracks
-
- Sonny Rollins
- Jim Hall
- Bob Cranshaw
- Ben Riley
1The bridge -
- Sonny Rollins
- Jim Hall
- Bob Cranshaw
- Ben Riley
2God bless the child -
- Sonny Rollins
- Jim Hall
- Bob Cranshaw
- Ben Riley
3If ever I would leave you -
- Art Farmer
- Jim Hall
- Steve Swallow
- Walter Perkins
4My kinda love -
- Sonny Rollins
- Walter Davis Jr.
- Yoshiaki Masuo
- Bob Cranshaw
- David Lee
5Don't stop the criminal -
- Sonny Rollins
- Walter Davis Jr.
- Yoshiaki Masuo
- Bob Cranshaw
- David Lee
6St. Thomas
Gerelateerde artikelen
-
Canon der cultartiesten: Alice Coltrane
Als saxofonist John Coltrane de vader is van wat tegenwoordig spiritual jazz wordt genoemd, dan is zijn weduwe Alice Coltranede… meer
-
Rudy Van Gelder overleden
Geluidstechnicus Rudy van Gelder overleed op 25 augustus 2016 op 91-jarige leeftijd. Hij was vooral bekend van zijn werk voor… meer
-
De Tijdmachine: Vooroorlogs Rotterdam
Vier dagen na de Duitse inval van Nederland op 10 mei 1940 werd Rotterdam gebombardeerd. Het bombardement en de daarop volgende… meer
-
De Tijdmachine: Frank Sinatra
1915 was geen goed jaar. De Eerste Wereldoorlog raasde over de wereld. Toch was er op 12 december van dat jaar een klein… meer
-
De Tijdmachine: Voyager II
Wat voor muziek zou je laten horen aan buitenaardse wezens? Die vraag stelden de medewerkers van NASA zich in 1977 toen ze de… meer
Genres Hard bop/Soul jazz
Hard bop is een eenvoudigere, meer aardse vorm van bebop met kortere, eenvoudigere thema’s en de toevoeging van blues, funk- en gospelelementen. Repetitieve en meer op dans georiënteerde ritmes werden belangrijker dan inventieve complexe harmonieën en ingewikkelde improvisaties. Op de plaat verschilde de hard bop ook om een andere reden van de bebop. Op de 78-toerenplaten hadden de oude boppers maar vier minuten per kant om hun verhaal kwijt te kunnen. Met de komst van de langspeelplaat (vanaf 1948) kon de luisteraar ook thuis luisteren naar hardbop-improvisatoren die meer tijd hadden om hun muzikale ideeën te ontwikkelen.Saxofonist Cannonball Adderley en zijn cornet-spelende broer Nat speelden begin jaren zestig een vorm van (hard) bop die was doorspekt met gospel-invloeden. Hun stijl werd gepromoot als soul jazz en de band scoorde grote hits met stukken als Work Song en Mercy, Mercy, Mercy. Naarmate er meer gebruik werd gemaakt van een strak ritme en repetitieve ‘grooves’ werd er ook wel gesproken van funk jazz. Het werk van musici als gitarist Grant Green en saxofonist Eddie Harris is nog steeds van grote invloed op hedendaagse bands als New Cool Collective. meer
Cool jazz is een meestal door blanken gespeelde variant van bebop waarin de musici hun emoties wat meer onder controle probeerden te houden. De tempo’s waren lager dan bij bebop en er was (net als bij de swing) meer aandacht voor arrangementen en consonante klanken. De blanke pianist Lennie Tristano, een van de grote initiatoren van de cool jazz, wilde geen ritmische fratsen van de drummer maar een gelijkmatige puls waarover de blazers met bijna chirurgische precisie samenspeelden. Trompettist Miles Davis zette rond 1950 de toon voor een zachtere, subtielere manier van spelen met het uitbrengen van Birth of the Cool, muziek voor een 9-mansformatie die werd gearrangeerd door de blanke arrangeurs Gil Evans en Gerry Mulligan. Mulligan, een vermaard baritonsaxofonist, was samen met musici als Shorty Rogers en Art Pepper één van de belangrijkste exponenten van de west coast jazz, een aan de cool jazz verwante stijl die werd gespeeld door voornamelijk blanke muzikanten die werkten in de studio’s van California.
Artiest Jim Hall
(bron: wikipedia)
James Stanley Hall (Buffalo (New York), 4 december 1930 – New York City, 10 december 2013) was een Amerikaanse jazzgitarist, componist en arrangeur. Hij was een virtuoos op de elektrische gitaar. Tijdens zijn lange carrière speelde hij met grote namen...
meer‘Saxophone Colossus’ is een passende beschrijving voor deze tenorsaxofonist die tot de grootste levende jazzartiesten wordt gerekend. Sonny Rollins maakte zijn eerste platenopname op zijn negentiende, eind jaren veertig van de vorige eeuw. In tegenstelling tot Parker en Coltrane was de grootte van zijn talent onmiddellijk duidelijk. Na het onderzoeken van de hard-bop van begin jaren vijftig, nam hij van Monk het idee over om de melodie in plaats van de akkoorden als uitgangspunt te nemen in zijn improvisaties. Als een meer stadse en sardonische tegenhanger van Coltrane met zijn bezwerende zoektochten, is Rollins in staat om urenlange, onbegeleide solo’s te spelen met eindeloze variaties, voortgebracht door de meest krachtige sound die ooit uit een saxofoon werd gewrongen.