Sinatra & friends

Hoewel hij samen met Frank Sinatra stadions wist te vullen, was Martin van huis uit geen zanger. Aanvankelijk richtte Martin zich op boksen, later vormde hij een komisch duo op met Jerry Lewis en acteerde hij in films. In zijn hoogtijdagen (jaren zestig en zeventig) presenteerde hij de succesvolle Dean Martin Show en trad hij met Frank Sinatra en Sammy Davis Jr vaak op in Las Vegas. Martin had het stoere imago van de grollende Itlaiaanse immigrantenzoon die het gemaakt had en graag een borrel luste. Na het overlijden van zijn zoon in 1987 trok een treurende Martin zich terug uit het publieke leven. Hij overleed op eerste kerstdag van 1995.

Countryzangeres Loretta Lynn (1934) is een levende legende wiens ranch door de staat waar ze woont wordt aangeprezen als ‘de zevende attractie van Tennessee’. De dame met het opvallende suikerspinkapsel scoorde in de jaren zestig en zeventig hits met You Ain’t Woman Enough en The Pill. De ik-personen in haar liedjes zijn onafhankelijke vrouwen die niet met zich laten sollen. Daarmee zorgde Lynn, zelf moeder van zes kinderen, nog voor controverse in het conservatieve countrywereldje, maar gold ze ook als lichtend voorbeeld voor jonge zangeressen. Lynns opmerkelijke levensverhaal (getrouwd op haar dertiende, al op haar negentiende moeder van vier kinderen) vormde in 1980 de inspiratie voor de speelfilm Coal Miner’s Daughter (de bijnaam van Lynn) die onderscheiden werd met een Oscar.

Tony Bennett werd in 1926, in Queens, New York geboren als Anthony Dominick Benedetto. Al op jonge leeftijd trad hij op als zanger en had hij ambities om van zingen zijn beroep te maken. School, werk en de Tweede Wereldoorlog weerhielden hem er niet van deze ambitie te verwezenlijken. Die kans kreeg hij toen hij werd 'ontdekt' door Bob Hope, die hem ook adviseerde zijn naam te veranderen in Tony Bennett. In 1950 kreeg Bennett een platencontract en begin jaren vijftig waren er de eerste grote successen met diverse top 5-hits. Ondanks de populariteit van de rock-'n-roll slaagde hij erin dit succes te blijven behouden. Hij ontwikkelde zich tot een crooner in de stijl van zijn voornaamste concurrent Frank Sinatra en begon zich te interesseren voor de expressiemogelijkheden die de jazz bood.

Eind jaren zestig was er een kentering in de populariteit van Bennett en de platenverkoop daalde, maar toen eind jaren zeventig de waardering voor de traditionele 'standards' weer toenam, kwam Bennett weer volop in de belangstelling, ook van jongere generaties. Dat bewees hij met zijn succesvolle comebackalbum MTV Unplugged (1994), waarvoor hij de Grammy voor album van het jaar ontving. Bennett is een van de laatst overgeblevenen van de haast uitgestorven generatie van crooners die, gehuld in smoking en met orkest en pianist, de nummers uit het 'Great American Songbook' vertolken.