Serge Gainsbourg : 1971-1986 ; vol.2
Catalogusnr.:HBD0151
Film uitgebracht:0001
Drager uitgebracht:September 2006
Genres:
- Franstalig
Totale speelduur:145 min.
Jouw waardering:
- *
- *
- *
- *
- *
Gemiddeld:nog geen waarderingen
Product:1 dvd-video
Bestel-info:
- Mercury Records 9826546
DVD regio:
- regio 2 (Europa, Nederland)
TV standaard:
- PAL
- Kleur
Object status:
Samenvatting
De in 1991 overleden Serge Gainsbourg is nog altijd een grootheid van legendarische proporties. Deze in 1928 in Parijs geboren zoon van Russisch-Joodse immigranten liet zijn creatieve sporen na als schilder, dichter, zanger, liedschrijver, musical- en filmcomponist, acteur en regisseur. Vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw zongen vele beroemde zangers zijn liederen, van Petula Clark, France Gall, Juliette Gréco en Vanessa Paradis tot Yves Montand. Gainsbourg vernieuwde het traditionele Franse chanson door het te vermengen met jazz, soul, reggae, rock & roll, mambo en Afro-Cubaanse ritmes. Hij wordt echter vooral herinnerd als de charismatische provocateur die schandalen veroorzaakte met zijn taboedoorbrekende hits. Zijn expliciet erotische nummer Je T'Aime... Moi Non Plus (met de Britse actrice Jane Birkin) werd in talrijke landen verboden. Zijn reggae parodie van La Marseillaise (uitgevoerd met Marley's band The Wailers) getiteld Aux Armes Et Caetera wekte grote woede op in Frankrijk. En ook Lemon Incest, een duet met zijn veertienjarige dochter Charlotte bracht verontwaardiging. Universal brengt twee compilatie-dvd's uit over deze met zwarte humor behepte bohemien, met beeldmateriaal (interviews, televisieopnamen, videoclips en optredens) uit de periode 1958-1986. (SvdP)
Filmbeelden

Tracks
-
1A propos de Melody Nelson
-
2Melody
-
3Ballade de Melody Nelson
-
4Valse de Melody
-
5Ah melody
-
6L'hôtel particulier
-
7En melody
-
8Cargo culte
-
9Sous le soleil exactement
-
10Portraits croisés
-
11La décadanse
-
12L'anamour
-
13La noyée
-
14Je suis venue te dire que je m'en vais
-
15Vu de l'extérieur
-
16Je suis venue te dire que je m'en vais
-
17Par hasard et pas rasé
-
18Les roses fanées
-
19Nazi rock
-
20Ma lou Marilou
-
21J'suis snob
-
22Le poinçonneur des lilas
-
23Sea sex and sun
-
24Aux armes et caetera
-
25Le manuscrit de la Marseillaise acheté aux enchères
-
26Des laids des laids
-
27Pas long feu
-
28Ecce homo
-
29La nostalgie camarade
-
30Lola Rastaquouère
-
31Dieu fumeur de havanes
-
32A propos de cinéma
-
33Love on the boat
-
34Lemon incest
-
35No comment
-
36Ballade de Johnny-Jane
-
37Marilou sous la neige
-
38Vieille canaille
-
39Gloomy Sunday
-
40Hey man amen
-
41L'homme à tête de chou
-
42Charlotte for ever [trailer]
-
43Charlotte for ever
Gerelateerde artikelen
-
Curiosa pop: Gainsbourgs chansons de merde
Serge Gainsbourg is in Nederland vooral bekend als de componist van Poupee De Cire Poupee De Son (in 1966 een hit voor France… meer
-
De Tijdmachine: Charles Aznavour
Het is 22 mei 1924. In de Parijse artiestenwijk Saint-Germain-des-Prés komt een baby ter wereld. Zijn ouders noemen hem Shanour… meer
-
Curiosa: Lollywood
Iedereen kent Hollywood en Bollywood, maar wie kent Lollywood? Lollywood, vernoemd naar de stad Lahore, is het filmhart van… meer
-
Basiscollectie klassiek: Carmen
De directeuren van het Opéra Comique-theater waren er niet gerust op. Rokende en vechtende vrouwen op het toneel, een brute… meer
GenresFranstalig
Het Franstalige lied, ook wel ‘chanson’ genoemd. Tekst is minstens zo belangrijk als de muziek en ontbloot de Franse ziel: romantisch, impuslief en een tikkeltje nostalgisch. Het huidige chanson ontstond aan het begin van de twintigste eeuw uit oudere liedvormen waarvan sommigen teruggaan tot de middeleeuwen. Iconen die het chanson kleur geven, zijn de fragiele Edith Piaf, de besnorde George Brassens, de Armeense immigrantenzoon Charles Aznavour en de Belg Jacques Brel. Johnny Hallyday mengt het chanson met rock-‘n-roll terwijl beroepsprovocateur Serge Gainsbourg zijn chansons volstopt met pikante teksten en invloeden uit beat, rock en reggae. In Nederland beleeft het chanson zijn hoogtepunt in de jaren zeventig wanneer mooie mannen als Julien Clerc, Joe Dassin en Dave zomerhits scoren met vlotte ‘pop-chansons’. meer
ArtiestSerge Gainsbourg
Serge Gainsbourg was een even rusteloze als muzikale kameleon die vanaf de jaren vijftig zijn unieke stempel drukte op de Franse muziek. Hij begon als keurig gekapte chansonnier. Zijn liedjes uit de jaren zestig werden sterk beïnvloed door beat en rock-‘n-roll. Met het ondeugende Je T’Aime (Moi Non Plus) scoorde hij, ondanks de weigering van veel radiostations om het nummer te spelen, een grote hit. Op latere albums experimenteerde Serge ook met rock, reggae (in samenwerking met Sly & Robbie), filmmuziek, disco en electro. Daarbij ging hij in zijn teksten geen enkele controverse uit de weg. Zo leidden een reggaeversie van het Franse volkslied (Aux Armes Et Caetera) en een smakeloos duet met zijn jonge dochter (Lemon Incest) tot woedende reacties. Gainsbourg overleed in 1991. Zijn Parijse huis aan de Rue de Verneuil groeide uit tot een bedevaartsoord onder zijn fans. meer