The revenge of the dead Indians : In memoriam John Cage
Catalogusnr.:EBD0011
Film uitgebracht:0001
Drager uitgebracht:April 2009
Genres:
- Elektronische en experimentele muziek
Totale speelduur:174 min.
Jouw waardering:
- *
- *
- *
- *
- *
Gemiddeld:nog geen waarderingen
Product:1 dvd-video
Bestel-info:
- Mode Records 197
DVD regio:
- regio 0 (oa. Nederland)
TV standaard:
- NTSC
- Kleur
Object status:
Samenvatting
Sinds de jaren zestig hebben de ideeën van John Cage (1912-1992) grote invloed gehad op het denken over muziek. Datgene wat tot dan toe in kunstmuziek werd veronachtzaamd nam hij als uitgangspunt voor zijn eigen composities. Hierin spelen toeval en stilte een cruciale rol. Kort voor zijn dood verwoordde Cage zijn muzikale credo als volgt: “What I like in music, you know, is silence: all of the sounds that take place, when we ourselves don’t make them”. Deze uitgangspunten inspireerden documentairemakers Henning Lohner en Van Carlson tot een ongewoon in memoriam. Niet alleen komen geestverwanten uit wereld van kunst en wetenschap aan het woord, ook een aantal van zijn muzikale concepten zijn in de documentaire verwerkt. De film besluit met een cinematografische versie van misschien wel Cage’ meest beroemde compositie: 4’33”. Gedurende vier minuten en drieëndertig seconden volgt de kijker het passerende verkeer op Checkpoint Charlie in Berlijn, enkele uren voordat de muur zou vallen; een triviaal beeld met een symbolische lading. Naast deze documentaire bevat de dvd een diepgaand interview met de documentairemakers over de totstandkoming van de film. (JWvR)
Filmbeelden

Tracks
-
14'33''
Gerelateerde artikelen
-
Curiosa klassiek: Amateurs
Amateurs zijn zeer belangrijk in de muziek. Sweelinck, Bach en Beethoven hadden een aanzienlijk deel van hun composities nooit… meer
-
De Tijdmachine: Miles Davis’ On The Corner
Begin jaren 70 heeft de Amerikaanse jazztrompettist Miles Davis de jazz een radicale nieuwe impuls gegeven door elektrisch te… meer
GenresElektronische en experimentele muziek
In 1876 werd de eerste synthesizer gemaakt en sindsdien is er geëxperimenteerd met elektronica in muziek, vooral na de Tweede Wereldoorlog. In Frankrijk ontstond de ‘Musique Concrète’, muziek waarin met opgenomen, herkenbare klanken een soort geluidsfilms werden gemaakt. Aartsvaders hiervan zijn Pierre Schaeffer en Pierre Henry, bekende componisten zijn François Bayle en later Francis Dhomont. In Duitsland begon de elektronische muziek in de radiostudio’s. Werner Meyer-Eppler en Herbert Eimert legden de basis, maar Karlheinz Stockhausen werd de echte ‘ster’. Hij bouwde letterlijk zelf de klanken op, vanuit sinustonen en ruisklanken. Naast Stockhausen was G.M. Koenig zeer belangrijk voor deze traditie. Tegenwoordig worden ‘concrete’ en elektronische klanken meestal gecombineerd. Naast ‘tapemuziek’ (waar geen uitvoerenden aan te pas komen) wordt ook live elektronische muziek gemaakt, vaak in combinatie met traditionele instrumenten. meer